Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε
στην Παφλαγονία (Μικρά Ασία). Έζησε μεταξύ 4ου και 6ου αιώνα.
Θεωρείται προστάτης των νηπίων και θεραπευτής των παιδικών ασθενειών. Μόλις
ενηλικιώθηκε, μοίρασε την πατρική του περιουσία στους φτωχούς και έζησε σε
ερημικό τόπο με νηστεία και επίμονο άσκηση μέσα σε σπήλαιο. Απέκτησε, με
τα χρόνια φήμη κυρίως για την θαυματουργή του προσευχή που βοηθούσε πολλές
γυναίκες όταν δεν έκαναν παιδιά. Έτσι ο Άγιος θεωρήθηκε προστάτης των νηπίων. Η ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 26 Νοεμβρίου.
Από παρετυμολογία του ονόματός
του πιστεύεται ότι αυτός στυλώνει, δηλαδή ενισχύει την υγεία των
παιδιών. Γι αυτό κατά την εορτή του οι μητέρες των βρεφών και των άλλων παιδιών
απέχουν από κάθε δραστηριότητα. Έτσι στην Ικαρία τα σπίτια έχουν την εικόνα του αγίου και όταν
αρρώσταινε κάποιο παιδί λειτουργούσαν την εικόνα και σταύρωναν με αυτήν το
παιδί. Στην Κρήτη οι γονείς των παιδιών τα οποία πεθαίνουν, ονομάζουν το
νεογέννητο μετά το θάνατο του παιδιού, Στυλιανό ή Στυλιανή.
Σε κάποια, πάλι, ασθένεια, μπορούσε το όνομα να αλλάξει σε Στυλιανός.
Εξαιρετικά διαδεδομένο είναι, κυρίως ανάμεσα στους Βλάχους, το όνομα Στέργιος
ως παραλλαγή του Στέλιος, το οποίο δίδεται κατόπιν τάματος
για ευτοκία από επίτοκες γυναίκες, οι οποίες ενωρίτερα δεν μπόρεσαν να
αποκτήσουν παιδιά.
Η ιαματική θαυματουργία του
Αγίου πέρασε και στην εικαστική απόδοση του αγίου: σε βυζαντινές και κυρίως
μεταβυζαντινές εικόνες παρουσιάζεται ως γέροντας που κρατά με το αριστερό του
χέρι σπαργανομένο βρέφος και με το δεξί ειλητάριο στο οποίο αναγράφεται, ΠΑΙΔΩΝ
ΦΥΛΑΞ ΠΕΦΥΚΑ (ΑΛΛΑ) ΘΕΟΥ ΤΟ ΔΩΡON.
 |
| Με νερό και στιγμιαίο καφέ βάφουμε... |
